WAKATI njaa ikizidi kuathiri maeneo mbalimbali nchini, baadhi ya
wanaume katika Wilaya ya Ngorongoro mkoani Arusha wamekimbia familia
zao kutafuta chakula.
Habari zilizopatikana zinaeleza kuwa baadhi ya
wanaume wameshindwa kuhudumia familia zao na kulazimika kwenda nchini
Kenya na baadhi ya mikoa nchini kusaka vibarua.
Mwandishi wa gazeti hili alifanya mahojiano na baadhi ya wakazi wa eneo hili wakiwamo wanawake ambao wanaelezea hali ilivyo.
Jirani na Bibi Lembirika nakutana na msichana
mwenye umri kati ya miaka 15 hadi 19 anajitambulisha kuwa ni Narik
Saruni, mgogoni ana mtoto mdogo, Grace Noah.
Nalazimika kumuuliza baba yake na mtoto yupo wapi,
anajibu kwa Kiswahili cha taabu kuwa amekwenda kutafuta kazi ya ulinzi
nchini Kenya.
Narik mkononi, ana mfuko na ninapomuuza ana nini,
anajibu kuwa ana mboga za porini anauza kila fungu moja Sh100.
Anajieleza kuwa akipata pesa hizo, ananunua mahindi na kusaga ili kupata
uji wa kunywa yeye na mtoto wake.
“Kila siku nakwenda porini kuchuma mboga na
nikipata naleta huku madukani kuuza kwa siku naweza kupata Sh800 ambayo
naitumia kununua kopo moja la mahindi,”anasema.
Familia zaishi kutegemea mchicha pori
Nakwenda
katika Kijiji cha Irkepus,Kata ya Nainokanoka, hapa nakutana na kundi
la watoto, wakiwa na bibi zao na mboga za majani mkononi, nasimama na
kuwaliza, lakini hawajui Lugha ya Kiswahili.
Hapa nampata Mwenyekiti wa Serikali ya Kitongoji
cha Irkepus, Thomas Ole Njoro anamwita mmoja wa wanawake hao ambaye
anajitambulisha kwa Kimasai kuwa ni Topoi Lembaya ila hajui miaka
aliyozaliwa. Hata hivyo, kwa kumtazama ni bibi kizee mwenye umri kati ya
miaka 75 hadi 85, kwani hata kutembea kwake anatumia fimbo. Kupitia
mwenyekiti huyo wa kitongoji nawauliza, walichobeba ni nini, bibi huyo
anajibu kwa Kimasai kuwa ni mchicha wa porini ambao wanachuma kwa ajili
ya chakula.
Anasema hayo ndio maisha yao kwa takriban mwezi
sasa kwani, mahindi ya msaada ambayo yalitolewa na Serikali hivi
karibuni pamoja na Mamlaka ya Hifadhi ya Ngorongoro wamemaliza, hivyo
hawana chakula tena.
Bibi huyo anasema anaishi na wajukuu hao, kwani baba yao, Lesika Lemoro ameenda nchini Kenya kutafuta kazi.
Familia nyingi ambazo ninazitembelea ninakutana na
wanawake na watoto huku wanaume wakielezwa kuwa wameondoka kwenda Kenya
na Arusha na mikoa mingine kutafuta kazi. Mpaka wa Kenya upo jirani na
vijiji hivi.
Anasema maisha yao ni taabu, kwani hawana ng’ombe
na sasa wamegeuka ombaomba katika maboma ya jirani. Mwenyekiti huyo wa
Kitongoji, anakiri familia hiyo, kukabiliwa na njaa kwani anasema
Desemba 20, mwaka jana ndiyo ilikuwa mara yao ya mwisho kupata chakula
cha njaa.
Anasema katika kitongoji chake, kaya 379
zinakabiliwa na upungufu wa chakula, lakini ni kaya 125 tu ndizo
zilipatiwa chakula kiasi cha kilo tisa za mahindi kwa kila kaya.
Mahindi ya kuchemsha yaokoa familia
Natembea
kwenye maboma ya Kimasai katika kijiji hicho, naingia kwenye moja ya
maboma haya napiga hodi hakuna ambaye anaitika, lakini naingia ndani
nakutana na moshi mkali.
Hapa nabaini kuwa kuna watu, lakini kutokana
na nyumba za jamii hii za kimasai kuwa za asili, zenye vidirisha vidogo
sana, nashindwa kuvumilia na kutoka nje na ndipo bibi kizee anatoka
ndani.
Nashindwa kuzungumza naye na hapa pia nalazimika
kumwita Mwenyekiti wa kitongoji ili aje kuwa mkalimani, anafika na
kumuuliza bibi anafanya nini ndani. Bibi huyu mwenye umri kati ya miaka
80 hadi 90 akiwa haoni, anajitambulisha kuwa ni Saleita Nanga, anasema
anapika chakula cha wajukuu wake wanne.
Hapa napata shauku ya kuomba nikione chakula
hicho, Mwenyekiti wa kitongoji analazimika kuingia ndani ya boma hili na
anatoka na sufuria yenye mahindi yanayocheshwa.
Hapa nabaini ni
mahindi ambayo hayajachanganywa na kitu yametoka kwenye magunia na moja
kwa moja kuingizwa katika maji machache na kuchemshwa.
Nanga anasema hicho ndio chakula cha siku hiyo na
muda huo ni saa 11:30 jioni anasema wajukuu zake, tangu wanywe chai
asubuhi hawajaonja kitu kwani hana uwezo wa kupata chakula zaidi ya mara
mbili.
Chakula cha msaada chashindwa kusambazwa
Katika
kijiji hiki pia nakutana na Ofisa Mtendaji wa Kijiji cha
Kipenjiro,Saiboko Kimirei ambaye eneo lake ndio linatajwa kukabiliwa
kuna wananchi wengi wanaokabiliwa na njaa kali.
Kimerei anasema hali ya usambazaji wa chakula katika eneo lake ni gumu kwani maeneo mengi barabara hazipitiki kabisa.
“Kwangu hali ni mbaya sana, ukifika unalazika
kutembea kwa miguu hadi kilomita 20 kuonana na wananchi kwani hakuna
barabara ya gari,” anasema Kimerei.
Anasema tayari ametoa taarifa ngazi za serikali
juu ya hali hiyo na ugumu wa kusambaza chakula, lakini bado hajapewa
majibu ya uhakika.
Ofisi ya Waziri Mkuu yawaokoa Enduleni
Siku
ya pili mapema asubuhi, nakwenda katika Kata ya Enduleni kata hii ndio
anatoka Mbunge wa Jimbo la Ngorongoro, Saning’o Ole Telele.
Hapa napokelewa na sura za matumaini za wanawake,
vijana, watoto na wazee, kwani siku hiyo, walikuwa wanapokea chakula cha
msaada kutoka Ofisi ya Waziri Mkuu, kiasi cha tani 70 za mahindi.
Mwenyekiti wa kijiji hiki, Julius Peter anasema,
wamepokea tani 70 za mahindi ambayo wanauza Sh50 kwa kilo moja. Hapa ni
heka heka ya kugawana mahindi tu na wakati zoezi likiendelea naona
makundi ya watoto wenye makopo wakizoa chini, mahindi kidogo
yanayomwagika.
Hawa ni watoto wa jamii ya kimasai na wanazoa
mahindi huku, wakigombania na hivyo nabaini pia katika eneo hili hali ya
uhaba wa chakula ipo.
Nalazimika kuhojiana na makundi mbalimbali ya
wanawake na vijana na hapa, nampata Mwenyekiti wa jumuiya ya wanawake wa
CCM wa Kata hiyo ya Enduleni, Emilisiana Munga.
Munga anasema, kata hiyo yenye watu zaidi ya 12,000 nusu yao wanakabiliwa na uhaba mkubwa wa chakula.